Lentebier 2016 deel 1: Muifel, Chouffe, Alfa en ’t IJ

Langzaam gaat de kwakkelwinter over in een aarzelende lente en dan is het zover: lentebier! Noem ze lentebokken, noem ze paaseieren, wat je wil zijn mooie, geeloranje bieren met witte schuimkragen en frisse smaken. Mooi gehopt, koriander in de smaak en lekker om een paasei mee weg te spoelen. Wij gingen aan de slag!

Muifel Lentebier 5,5%

Muifel, de brouwerij die zijn naam niet mee heeft, brouwt een mooi licht lentebier van slechts 5,5,% alcohol. Opvallend: het is een laagistend bier. Wat nog meer opvalt: Muifel Lentebier doet heel veel dingen goed maar is toch niet lekker.

Dat komt doordat er te weinig smaak aan zit. Wel genoeg hop en dus lekker bitter, maar niet genoeg mout. Niet genoeg? Er lijkt wel geen mout in te zitten.

Chouffe Soleil 6%

Aah, de zon! Daar hebben we wel behoefte aan en inderdaad: dit bier is lekker geel. Wat wil je nog meer met pasen? Hij ruikt wel lekker zuur maar die geur is niet heel sterk. En dat is een voorbode voor de smaak want die is ook niet heel sterk.

Net als de Muifel is de Chouffe lekker gehopt maar laat hij het afweten met de mout. Er zit gewoon te weinig smaak in. Dat zuurtje is dan wel lekker maar je wil gewoon meer. Het enige dat er wel veel in zit is koolzuur en dat is dan weer niet zo lekker.

Alfa Lentebok

Alfa is nou niet een brouwerij met een sterk profiel maar met seizoensbieren kun je wel op ze bouwen. Ze doen altijd mee en ook nu liggen er Alfa Lentebokken in de winkel. En inschenken is in ieder geval al geen straf: het is bier met een mooie, koperen kleur.

Minder mooi is de smaak. Hij is vooral wat zoetig maar niet zo uitgesproken. Dat geeft een beetje een rare sensatie: hij lijkt net lekker maar daar heeft hij dan toch te weinig smaak voor. Het blijft bij zoet dat niet vies is. Verder is er weinig te beleven.

’t IJ Paasij

Over klassiekers gesproken. Wat klopt er niet aan dit bier? Goeie naam, schitterend etiket en hij gaat al heel wat jaren mee. ’t IJ maakt gewoonlijk onderscheidende bieren die opvallen door hun moutigheid en hun bijzondere gist. En dat proef je ook terug in hun Paasij.

Die mout en gist vinden we niet in alle bieren van ’t IJ mooi uitkomen maar in hun Paasij wel. De smaak is goed en mooi lente-achtig maar ook een beetje massief. Het zit de doordrinkbaarheid een beetje in de weg.

Conclusie

Het leven van een seizoensbierdrinker gaat niet altijd over rozen. Drie van de vier bieren hadden te weinig smaak. Alleen de Paasij deed het goed maar die lijdt een beetje onder een IJ-kwaal: de beperkte doordrinkbaarheid. Toch is dat het beste bier van deze test.